بیلیارد:

اين ورزش براي افراد کم تحرک بسيار مفيد است. زيرا آن ها را وادار مي کند که در يک فريم يا گيم مسابقه بيش از 600 متر در اطراف ميز پياده روي کنند. در زدن کيوبال، بازيکن مجبور است دست مخالف را کشيده و روي ميز قرار دهد و در نتيجه عضلات گردن و پا و دست و بدن نيز کشيده مي شوند. اين بازي مانند شطرنج يک بازي فکري است که به تمرکز زياد نياز دارد و از اين رو براي تقويت حافظه و فکر ورزشي مناسبي است.

تاريخچه

در قرن پانزدهم خاندان سلطنتي فرانسه اين بازي را روي چمن و با بيلار billart به معناي گرز) و گوي انجام مي دادند که بعداً در قرن نوزدهم شکل تغيير يافته آن روي ميزي با چوب بلوط با پارچه سبز رنگ توسط لويس ايکس ارائه شد که رنگ سبز پارچه تداعي رنگ چمن بود.

کيواسپورت و اقسام آن

ورزش‏هايي که با چوب مخصوص بيليارد يا کيو (Cue) انجام مي شوند اصطلاحاً (Cuesports) ناميده مي شوند. که شامل طيف وسيعي از بازي هاي مهارتي هستند. در اين ورزش ها از کيو براي ضربه زدن به توپ هاي بيليارد استفاده مي شود و آن ها را بر روي ميزي با روکش پارچه اي و حاشيه لاستيکي يا ضربه گير حرکت مي دهد.

از نظر تاريخي، تمام اين بازي ها تحت عنوان کلي بيليارد شناخته مي شوند. اما در عين اين که اين نام آشنا هنوز توسط عده بسياري به عنوان نام کلي تمام اين گونه بازيها به کار مي رود، اما در ميان گروه ها و مناطق جغرافيايي خاص، بيليارد تعريف مشخص و جداگانه اي دارد. براي مثال در انگليس، بيليارد تنها به يک بازي مشخص گفته مي شود، در حالي که در ايالات متحده، بسته به گويش منطقه و سابقه ذهني افراد اين نام هم به يک بازي خاص و هم به گروهي از بازي هاي مشابه و يا تمام بازي هاي همراه با کيو، اطلاق مي شود.

اين ورزش به 4 زير مجموعه اصلي تقسيم مي شود:

1- کاروم بيليارد (carom billiards)، اين ها مجموعه بازي هايي هستند که بر روي ميز بيليارد بدون کيسه انجام مي شوند. 

2- بيليارد آمريکايي يا جيب دار (pocket billiards) يا پول (pool) که معمولاً بر روي ميزي با 6 کيسه انجام مي شود.

3- اسنوکر (snooker) که اصولاً يک بازي بيليارد کيسه اي است اما به خاطر انشعاب تاريخي آن از بازيهاي ديگر و همچنين به خاطر داشتن فرهنگ و اصطلاحات متفاوت مخصوص خود، به طور جداگانه تقسيم بندي شده است. در اين ميان بازي هاي نسبتاً مهجوري نيز وجود دارند که با استفاده از مانع و هدف انجام مي شوند و بازي هايي نيز هستند که بر روي ميز و با استفاده از ديسک هاي کوچک - به جاي توپ - اجرا مي شوند.

4- دسته ديگر که هرچند اين روزها در بين بازي هاي کم طرفدار قرار دارد اما در گذشته بسيار رايج بوده، بازي هاي با مانع هستند. اين بازي ها به نظر قديمي ترين نوع بيليارد هستند که باگاتل (bagatelle) و پين پول (pin pool) از آن جمله اند. بعضي از اين بازي ها با وسايل و ابزارهاي مفصل اجرا مي شده و برخي بر روي ميزهايي شيب دار (اجداد بازي پين بال pinball) انجام مي گرفته اند.

فوتبال دستی:

فوتبال دستی یکی از ورزش‌ها و بازی‌های روی میز است. فوتبال دستی را ورزشی تعریف کرده‌اند که معمولاً بین ۱ یا ۲ نفر روی یک میز مخصوص با آدمک‌هایی که به میله‌هایی وصل شدند انجام می‌شود. ابعاد میز بازی معمولاً ۱۲۰×۷۰ سانتیمتر و ارتفاع میز از سطح زمین ۹۰ سانتیمتر است. عرض دروازه ۱۹ تا ۲۱ سانتیمتر و ارتفاع آن ۶٫۵ تا ۸ سانتیمتر می‌باشد. سطح میز باید صاف و هموار و کاملاً مسطح باشد تا توپ به راحتی روی آن حرکت کند. میز معمولاً از جنس چوب و میله‌های آن از فلز مقاوم و آدمک‌های آون از جنس پلاستیک فشرده است. هر میز ۸ ردیف میله دارد و هر ورزشکار ۴ میله. برای انجام بازی از دو نوع توپ استفاده می‌شود. اندازهٔ توپ این بازی کمی‌ کوچکتر از اندازهٔ توپ پینگ پنگ است و جنس آن پلاستیک فشرده است که حالت ارتجاعی ندارد.

الف) توپ کند یا تنبل

ب) توپ سرعتی یا شتابدار

این بازی را می‌توان در فضای باز و در سالن‌های سرپوشیده و حتی در خانه انجام داد. تعداد نفرات این بازی به صورت انفرادی و تیمی برگزار می‌شود. تعداد نفرات هر تیم ۲ نفر که یک تا ۴ نفر هم می‌توانند ذخیره باشند.

زمان بازی در مسابقات تیمی‌ و انفرادی، ورزشکاران در ۵ زمان ۱۵ دقیقه‌ای با هم رقابت می‌کنند. زمان استراحت بین هر نیمه ۵ دقیقه است. در هر تایم ورزشکاران می‌توانند ۲ استراحت ۳۰ ثانیه‌ای داشته باشند، استراحت فقط زمانی که توپ دست ورزشکار است می‌تواند مورد استفاده قرار بگیرد.تیم یا ورزشکاری که ۳ بازی از ۵ بازی را ببرد، برند محسوب می‌شود.